امامزاده محروق و ابراهیم

امامزادگان محمد محروق و ابراهيم

بقعه امام زاده محروق و ابراهيم در باغ مصفايي در فاصله 3 كيلومتري شرق نيشابور واقع شده است . محمد بن محروق از نوادگان امام موسي بن جعفر [ع] مي باشد .در كنار بقعه امام زاده محروق ، بقعه امام زاده ابراهيم نيز هست كه به وسيله ي دري به امام زاده محروق راه دارد .

آرامگاه محمد محروق مربوط به دوره تیموریان و دوره صفویه است و در نیشابور، مجاور آرامگاه خیام واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۹ آذر ۱۳۱۶ با شمارهٔ ثبت ۳۰۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

آرامگاه محمد محروق مدفن محمد محروق و ابراهیم بن موسی الکاظم در کنار هم قرار دارند. بخشی از این آرامگاه مسجد است.

پس از کشته شدن محمد بن حسین محروق او را در قبرستان محله تلاجرد در نیشابور دفن کردند. در دوره سلجوقیان بنای بر روی قبرهای این قبرستان بنیان شد که در حمله مغول به نیشابور ویران گردید. ساحتمان فعلی در زمان سلطان حسین بایقرا بدستور امیر کمال الدین یکی از رجال معروف بنا گرفت. این آرامگاه با گنبد کاشی کاری و ایوان‌های بلند از ابنیه زیبای قرن دهم هجری به‌شمار می‌رود. کتیبه کاشی معرق ایوان و صندوق منبت و در ورودی آرامگاه از زمان شاه طهماسب اول (قرن دهم‌هجری) است. سنگی از دوران شاه سلطان حسین صفوی، به تاریخ ۱۱۱۹ ه. ق در این بنا نصب شده‌است. کاشی‌های ازاره آن از زمان نادر شاه افشار (سال ۱۱۴۵ ه. ق) باقی مانده‌است. انجمن آثار ملی ضمن تعمیرات‌اساسی، کاشی کاری‌های ایوان و جبهه‌های مختلف آنرا مرمت کرده‌است. هم‌چنین کتیبه منظومی از زمان سلطان حسین صفوی در سمت راست ایوان بر روی سنگ نقر شده‌است که نشان می‌دهد در اواخر دوره صفوی، محمدخان نامی در نیشابور به بنای مسجد و مصلا اقدام نموده‌است. در این بقعه یکی از اولاد موسی بن جعفر و تنی چند ار مشاهیر نیشابور نیز مدفون اند. این آرامگاه در شمار آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده‌است.